Powikłania - przegrany los na loterii ?!

     Co to są powikłania? Gdzie występują? A przede wszystkim jak ich unikać? Na te i wiele innych pytań postaram się dzisiaj odpowiedzieć...

Co to tak na prawdę jest powikłanie?

     Powikłanie jest to schorzenie, które powstaje wskutek między innymi innej choroby, czy też błędów w jej leczeniu. Dzisiaj będziemy mówić o powikłaniach cukrzycowych, które mogą (ale nie muszą!) wystąpić w wyniku wieloletniej choroby oraz długo i często występujących wysokich poziomów cukru.

Możemy podzielić je na dwie zasadnicze grupy:
1) Powikłania dużych naczyń krwionośnych tj.: miażdżyca tętnic, choroby serca
2) Powikłania małych naczyń krwionośnych tj.: retinopatia, nefropatia, neuropatia

Kiedy o nich rozmawiać?

     Temat ten powinno się podejmować bardzo ostrożnie i rozważnie, ponieważ nie należy do łatwych i przyjemnych. Uważam jednak, że warto ,,grać w otwarte karty", ponieważ każdy powinien wiedzieć jakie rodzaje powikłań mogą się u niego/niej rozwinąć oraz jakie jest ich ryzyko. Warto unaocznić choremu, że dobrze wyrównana cukrzyca jest kluczem do dłuższego i lepszego życia.
     Sama z własnego przykładu wiem, że źle rozegrana rozmowa na ten temat może przynieść odwrotne efekty. W moim przypadku pewien lekarz powiedział mi na początku mojej przygody z cukrzycą, że i tak ,,umrę w wieku 40 lat". Słysząc takie słowa wcale się nie zmotywowałam wręcz przeciwnie, stwierdziłam, że nie warto podejmować jakiegokolwiek wysiłku. Trzeba o tym pamiętać, zwłaszcza jeśli rozmawia się na ten temat z dziećmi bądź z dojrzewającą młodzieżą. Powinno się im mówić tylko tyle, ile są w stanie zrozumieć, bez zbędnych szczegółów. Niezależnie od tego, jak bardzo się martwisz, nie mów dziecku/nastolatkowi, że straci wzrok, jego nerki przestaną działać albo że umrze szybciej niż inni. To na pewno nie zmotywuje go do walki i zaprzyjaźnienia się z cukrzycą! Przyniesie tylko odwrotny efekt, a tego przecież nie chcemy.
     Uważam, że trzeba wytłumaczyć wszystkie możliwe powikłania oraz zmotywować dziecko do rozważnego trybu życia oraz utrzymywania prawidłowych poziomów cukrów.

Dlaczego wysoki poziom cukru uszkadza tylko niektóre komórki?

     Wiemy już, że w naszym organizmie istnieją komórki, które są niezależne od insuliny, nie potrzebują jej by glukoza dostała się do ich wnętrza. A jeśli tego jeszcze nie wiemy to zapraszam do przeczytania posta pt. "Co to za zwierz ta INSULINA?"
     Do takich komórek należą komórki mieszczące się w: mózgu, nerwach, siatkówce oka, nerkach, czerwonych krwinkach oraz w ścianach naczyń krwionośnych. Do ich wnętrza glukoza będzie wnikać w takiej ilości, w jakiej znajduje się aktualnie we krwi. Jednak jeżeli chorujesz na cukrzycę, zawsze gdy wartość glikemii będzie za wysoka to wyżej wymienione komórki będą przeładowywane glukozą, dojdzie do jej związania w komórkach i utworzenia się zaawansowanych produktów glikacji, które mają zdolność uszkadzania komórek. Jest to niezwykle niebezpieczne i na dłuższą metę prowadzi do powikłań cukrzycowych.

Powikłania dużych naczyń krwionośnych ...

Miażdżyca tętnic http://www.megapedia.pl/miazdzyca.html

     Do głównych czynników zwiększających ryzyko chorób sercowo - naczyniowych należą: wysokie stężenie glukozy we krwi, wysokie stężenie cholesterolu oraz wysokie ciśnienie krwi.
     Choroby układu sercowo - naczyniowego w największym stopniu przyczyniają się do obniżenia oczekiwanej długości życia osoby chorej na cukrzycę. Należy pamiętać, że dobra kontrola glikemii opóźnia rozwój wczesnego stadium miażdżycy tętnic. Innymi czynnikami, które pomagają leczyć te powikłania są: zaprzestanie palenia, zwiększenie ilości wysiłku fizycznego, a także unikanie szkodliwego stresu, picia dużej ilości alkoholu. Warto unaocznić choremu, że wprowadzenie do swojej diety pokarmów bogatych w błonnik i ubogich w tłuszcz, a także duża ilość warzyw i owoców również przyczyniają się zmniejszenia ryzyka chorób sercowo - naczyniowych.

Powikłania małych naczyń krwionośnych ...

1. RETINOPATIA

http://www.fernandofurtado.com.br/doencas.asp?id=60

     Jest to powikłanie dotyczące oczu. To zawsze jego najbardziej się obawiałam. Niby nie zagraża życiu, ale jednak czyni je bardzo ograniczonym i ubogim. Warto jednak pamiętać, że jeżeli przez najbliższe lata swojego życia utrzymasz prawidłowe wartości HbA1c (hemoglobiny glikowanej) to ryzyko, że stracisz wzrok, będzie niewielkie. Pocieszające prawda? Ponadto jeżeli rzucisz palenie lub poddasz się terapii laserowej jesteś w stanie znacznie zmniejszyć ryzyko wystąpienia u Ciebie tego powikłania. Aby być w stanie szybko zauważyć pojawiające się zmiany, osoby chore na cukrzycę powinny co roku przechodzić badania okulistyczne, zaczynając od drugiego roku po ujawnieniu się cukrzycy. Ciekawostką jest fakt, że w wielu krajach badanie oczu (zdjęcie dna oka) wykonuje się przy ubieganiu się o prawo jazdy.

     Dosyć istotną sprawą są zaburzenia wzroku spowodowane chwiejnymi wartościami glikemii. Zamazany obraz może utrzymywać się przez kilka godzin, jednak nie jest to niebezpieczne dla Twojego wzroku ani nie wiąże się z powikłaniami w przyszłości.
     W ostatnim czasie, a dokładniej podczas letniej sesji egzaminacyjnej na studiach, kiedy to chodzę zestresowana tak bardzo, że aż zgrzytam zębami podczas snu, wystąpiło u mnie takie zjawisko, wywołując ogromną panikę i rozpacz. Ze względu na ogromny stres moje cukry żyją podczas sesji własnym życiem. Najczęściej są bardzo niestabilne i popadają ze skrajności w skrajność. Jako wynik takiego rozchwiania straciłam na chwilę wzrok. Paniki nie było końca. Pomimo tego, że po chwili go odzyskałam, ale tylko na jedno oko, postanowiłam czym prędzej udać się na pogotowie. Po długich godzinach spędzonych w poczekalni wreszcie dostałam się do okulisty. Lekarz zrobił mi wszystkie badania i powiedział, że najprawdopodobniej jest to chwilowe zaburzenie wzroku, ponieważ wyniki badań były bardzo dobre. Powiedział, że nie ma żadnych zmian w oku i że wzrok powinien powoli powracać. Tak też się stało, jednak trwało to kilka dobrych dni. Pomimo tego, że był to jednorazowy wyskok bardzo się przeraziłam i obraz tego co się wówczas działo zapadł mi (chyba już na zawsze) w pamięć.

2. NEUROPATIA

Oszczędzimy sobie innych zdjęć związanych z neuropatią ;/ http://clinicadralexandrecruzeiro.webnode.com.br/neuropatia-periferica/

     Jest to powikłanie dotyczące nerwów. Naczynia krwionośne, które zaopatrują włókna nerwowe w tlen, ze względu na to, że również ulegają uszkodzeniu dostarczają do nich zmniejszoną jego ilość. Niszczy się wówczas warstwa izolująca nerwy tzw. otoczka mielinowa i ostatecznie prowadzi to do osłabienia przewodzenia impulsów nerwowych. Im dłuższe są włókna nerwowe, tym bardziej są one podatne na uszkodzenia. Dlatego też, problemy pojawiają się najczęściej w palcach rąk, stopach. Później objawy te rozprzestrzeniają się. Najczęściej oznakami są pogorszenie czucia w palcach, czy stopach, któremu towarzyszyć mogą cierpnięcie lub mrowienie.
Warto zwrócić uwagę na fakt, że przez pogorszenie czucia zmniejszy się także odczucie bólu związanego z drobnymi skaleczeniami. Jeżeli nie będą one zauważone i leczone mogą się z nich rozwinąć owrzodzenia, martwica, a w najgorszym wypadku może dojść do amputacji. Według statystyk osłabione czucie bólu powoduje, że osoba chora na cukrzycę zgłasza się po pomoc medyczną ok. 9 dni po urazie w porównaniu do 5 dni w przypadku osoby zdrowej.
     Aby uniknąć tych powikłań należy poprawić i wyrównać kontrolę glikemii, pielęgnować stopy (to one najbardziej narażone są na różnego rodzaju otarcia, skaleczenia) oraz nosić wygodne, nieobcierające skóry obuwie. Ponadto często obserwować skórę stóp, leczyć wszelkie owrzodzenia i skaleczenia. Zgłoś się do lekarza, gdy tylko zauważysz oznaki infekcji, zaczerwienienia, narastające odciski na stopach.

3. NEFROPATIA

http://www.monitornacional.com/nefropatia-diabetica/

     Jest to powikłanie dotyczące nerek. Polega ono na tym, że tworzone są w nich przez naczynia krwionośne małe kłębuszki, w których odfiltrowywane są z krwi do moczu zbędne produkty. Jeżeli dojdzie do uszkodzenia ścianek tych naczyń krwionośnych zwiększy się przesączanie białek. Zaczną pojawiać się one w moczu, gdzie można wykryć nawet niewielkie ich ilości (mikroalbuminuria). Jeżeli taki stan będzie się utrzymywać występuje ryzyko stałego przenikania białek do moczu (białkomocz). Nieleczenie mikroalbuminurii, w ciągu następnych 7-10 lat prowadzi do uszkodzenia nerek i konieczności dializ. Należy pamiętać, że tak jak i przy pozostałych powikłaniach, tak i tutaj dobra kontrola cukrzycy zmniejsza ryzyko uszkodzenia nerek. Ponadto warto rzucić palenie (jeśli nadal męczysz się z tym okropnym nałogiem) oraz jak najszybciej leczyć każde zakażenie układu moczowego. Pamiętaj także o tym, że nadciśnienie tętnicze również zwiększa ryzyko powikłań cukrzycowych.
     Według badań dotyczących dorosłych ryzyko progresji do jawnej choroby nerek było zwiększone u osób, których ciśnienie rozkurczowe było wyższe niż 80 mm. Natomiast w innym badaniu progresję uszkodzenia nerek w okresie jednego roku obserwowano u 53% osób palących, 33% osób, które wcześniej paliły oraz tylko 11% niepalących.
     Nie wiem jak Ty, ale ja już miałam swoje przejścia z nerką. Wiem co to znaczy potworny ból z nią związany. Uważam, że należy on do jednych z najsilniejszych, jeżeli nie do najsilniejszego bólu jaki przeżyłam w swoim życiu. Wiem, wiem - przeżyłam mało i co ja się znam, ale chcę Wam unaocznić fakt, że taki mały kamyczek (bo u mnie był to znikomy piasek - pewnie nawet nie miał średnicy milimetra) potrafił sprawić mi ból podczas którego każdy ruch był nie do zniesienia.

http://e-suplementy-diety.pl/kamienie-w-nerce/

     Nie była to w każdym bądź razie nefropatia, ale warto dbać o swoje nerki, aby po pierwsze nie cierpieć z bólu, a po drugie żeby nie nabawić się powikłań, które mogą prowadzić do dializ, a w najgorszym przypadku do przeszczepu nerki.

     Tak, tak ja wiem, że Ty masz super poziomy cukrów i tylko od czasu do czasu gdzieś tam na wyświetlaczu glukometru pojawia się wynik 250mg%, ale pamiętaj, że powikłania nie przychodzą z dnia na dzień, a rozwijają się dobrych kilka - kilkanaście lat. Nie pozwól, żebyś to Ty dostał ten przegrany los na loterii. Wystarczy Ci cukrzyca, nie szukaj większej liczby przyjaciół tego typu.

     Wiele informacji było zaczerpniętych z książki autorstwa Pana Ragnar'a Hanas'a pt. ,,Cukrzyca typu 1 u dzieci, młodzieży i dorosłych".
     Uważam, że jest to książka, z którą każdy cukrzyk powinien się zaznajomić. Polecam :)

     Zastanawiałeś się może nad tym, czy da się jeszcze bardziej wyrównać poziom Twojej glikemii? Przemyśl to...